No Sleep Till, de Alexandra Simpson Ao fío da madrugada aparece entre as nubes unha lúa grande e redonda, e os obxectos do meu cuarto van emerxendo da penumbra na que adormentaban. Parece xusto que o festival acabe así: cun baile de sombras e luces sobre paredes brancas, e o insomnio polo medio. Non quero ler nin ver wésterns dobrados na tele, así que poño o abrigo, as luvas, a bufanda; agarro un cartón de Deleite A2A2 do minibar, e saio outra vez á noite pontevedresa. Non sei se durmín un par de horas ou se pechei os ollos apenas un instante, pero o día quince paréceme... 

For Here Am I Sitting in a Tin Can Far Above the World, de Gala Hernández A pluralidade das sesións de Cosmos no festival Curtocircuíto favorece as múltiples miradas e perspectivas, unha visión do cinema que facilita atopar conexións entre ideas que nun principio non parecen estar relacionadas. Dende o Xurado Novo premiouse á directora murciana Gala Hernández e a súa curtametraxe For Here Am I Sitting in a Tin Can Far Above the World (2024), cun estilo distintivo que nos recorda ao seu anterior traballo, La Mécanique des fluides (2022). Mergullándose unha vez máis... 

It will be better before, de Keto Kipiani Como cada outubro, Santiago de Compostela acolleu un ano máis o Festival Internacional Curtocircuíto, ao que puidemos achegarnos na súa vixésimo primeira edición. Como acostuma ser habitual, houbo un tema que fiou a filosofía das distintas xornadas: neste caso, as profundidades abisais, que comezaron cunha sesión de apertura multidisciplinar, conectando o filme de 1916 de Stuart Paton 20.000 leguas de viaxe submarina con música en directo interpretada por Xavier Bértolo ao teclado e sintetizadores, Paulo Pascual ao theremin... 

Oddity, de Damian McCarthy Como todos os anos, o pasado mes de outubro celebrouse o encontro anual máis importante para os fans do cinema fantástico e de terror. Estamos a falar do Festival de Cine Fantástico de Sitges, un encontro ao que unha servidora leva asistindo durante varios anos seguidos con sumo rigor, coma se se tratase dun acto relixioso. Con todo, a experiencia de achegarse a un festival deste calibre como crítica de cine sendo unha absoluta fan do xénero significa deixar de lado a paixón e o fervor da experiencia en pos da obxectividade —se é que iso existe... 

VIII Premios María Luz Morales da Academia Galega do Audiovisual Cold War, de Pawel Pawlikowski Accésit ao Mellor videoensaio sobre audiovisual internacional: Cold War: Unha historia de amor sintetizada, de Rebeca Novo. “Ademais da robustez teórica da proposta, é un traballo de enorme calidade estética sobre o filme de Pawel Pawlikwski, que resulta depurado para deixar o esencial”, explicou o xurado. Os premios levan o nome de María Luz Morales (A Coruña, 1889 – Barcelona, 1980), pioneira da crítica cinematográfica en España e figura destacada do xornalismo... 

VIII Premios María Luz Morales da Academia Galega do Audiovisual A gran imaxe non ten forma, de Víctor Soho Premio ao Mellor videoensaio sobre audiovisual internacional: A gran imaxe non ten forma. Apuntamentos sobre a creacion de símbolos identitarios, de Victor Soho. En palabras do xurado, “unha proposta temática sobresaliente cunha execución orixinal que parte dunha historia actual sobre o amor para achegarse ao valor dos símbolos, a necesidade, ou non, de telos e as formas que deben adoptar”. Os premios levan o nome de María Luz Morales (A Coruña, 1889 –...